Fotografia e zgjedhur nga autorja
BIE SHI
Sot bie shi, shi i shtruar,
mbi fusha e pemë butësisht
supeve lagur nostalgjia
duke imponuar qetësi
Mjergulla pllajën s’e lë të duket
ajri i lodhur zë e largohet
fshati nën shi edhe më i bukur
këmbana e kishës diku dëgjohet
Rrjedh dalëngadalë shiu çative
pragjet, mendimet duke i lagur
i pëshpërit diçka ai tokës
e duket sikur ja fshin zhgënjimet
Rrugës së lagur e zbathur eci
çuditshëm dritat mbi asfalt
pikat e shiut krahërorit
perlave ato ju ngjajnë.
Nesër pas reve dielli do dalë
do vijë patjetër nuk do t’harrojë
por sonte nën shi dua të eci
duke ju lutur të mos pushojë….
Inis A. Jorgo
Ndërsa shumica e njerëzve vrapojnë të gjejnë një strehë apo të hapin ambrellat që të mos lagen, vajzën në fotografi pa dyshim që shiu e egzalton. Duket sikur është vetë poetja, shpirti romantik i së cilës shkrihet e bëhet një me shiun duke e lumturuar pa masë. Gjithë qënia e saj rrezaton paqe e qetësi shpirtërore. Shiu të cliron nga retë e errëta që parakalojnë dhe të bën të ndihesh e lirë me deshirën për të vështruar horizontin e së ardhmes. Shiu na lag mendimet dhe duket sikur fshin zhgënjimet e tokës, thotë poetja e cila e njeh mirë ndikimin e shiut në pksikologjinë e njeriut – ecja në shi na bën ta vlerësojmë jetën nga një këndvështrim tjetër dhe…